"Ik voel een diepe trots en bewondering voor de levenslange toewijding van mijn vader aan Vakantie- en Attractiepark Slagharen en PonyparkCity Collendoorn"
SLAGHAREN 25 april 2025 - In de sporen van zijn buurman Henk Bemboom (1982) en vader Bernard Nijkamp (1988), is (Cowboy) Hein Nijkamp Koninklijk onderscheiden in de Orde van Oranje-Nassau. Dat gebeurde op 25 april tijdens een officiële ceremonie in Theater De Voorveghter te Hardenberg. Een Koninklijke onderscheiding wordt verleend aan mensen die zich lange tijd bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt voor de samenleving. Het was nog spannend of hij de onderscheiding op tijd toegekend zou krijgen, want door het landelijk grote aantal aanvragen voor een koninklijke onderscheiding, duurde het langer voor de goedkeuring volgde. Hij kreeg de onderscheiding uitgereikt door Burgemeester Maarten Offinga van de gemeente Hardenberg.
De Nijkamp’s en Bemboom’s hebben veel aan elkaar te danken
De gezinnen Nijkamp en Bemboom hebben - van generatie op generatie - veel aan elkaar te danken. Op twee aangrenzende percele woonden de gezinnen direct naast elkaar en de kinderen groeiden eigenlijk met elkaar op. Terwijl de moeders over en weer voor de kinderen zorgden, werkten de vaders ruim 50 jaar samen in de bedrijven Henk Bemboom, die onder andere een textielfabriek exploiteerde, met de Shetland Show door Nederland reisde en in juni 1963 het (Shetland) Ponypark Slagharen begon.
Hein’s vader, Bernard Nijkamp, was meer dan 50 jaren onafgebroken dag en nacht betrokken voor de technische realisatie bij alle activiteiten van Henk Bemboom en had een actieve inzet bij de vrijwillige brandweer waarvoor hij in april 1988 Koninklijk onderscheiden in de Orde van Oranje-Nassau. De beide vaders hadden een enorme band met elkaar.
“Eigenlijk zijn dat de twee mensen die hier het concept in Slagharen te weeg hebben gebracht en aan wie wij veel te danken hebben.”, doelende op de succesformule van de verhuur van een vakantiehuisje met een Shetland pony(wagentje) en de verdere ontwikkeling van het huidige Vakantie- en Attractiepark Slagharen en later PonyparkCity Collendoorn. “En wij mogen daarmee werken en dat vind ik prachtig…", vertelt, Hein Nijkamp geëmotioneerd, gepassioneerd en dankbaar in een documentaire ‘Blikvanger’ van RTV Oost (2006).
Een trouwe en toegewijde werknemer
Hein werd in 1952 geboren, deze week is hij 73 jaar geworden. Daarvan heeft hij ruim 55 jaar in vaste dienst gewerkt voor de familie Bemboom op de recreatieparken die wij nu kennen als Vakantie- en Attractiepark Slagharen en PonyparkCity Collendoorn. Slagharen, daar woont hij nog steeds.
Reeds als kleine jongen was hij – net als zijn vader en broers - al actief en behulpzaam bij de ontwikkeling en groei van het toenmalige (Shetland) Ponypark Slagharen. Aanvankelijk begint Hein als schooljochie en doet hij wat vakantiewerk en ook helpt hij zijn vader mee in het bedrijf van meneer Bemboom. In Slagharen, thuis op de bank bij Henk Bemboom en diens zonen, worden Hein en zijn broers uitgenodigd. Op 12-jarige leeftijd al, krijgen zij onderwijs over het welzijn en omgang met paarden en pony’s: “Wij kregen dan les van hem en ging dan lezen uit paardenboeken. Wij moesten dan heel aandachtig luisteren.”… “We leerden hoe je een pony vast moest houden, hoe je een pony moet benaderen, niet achterlangs lopen en dat soort dingen. En wat je moet doen als een pony gaat treuren in de wei…”
“Ik wilde vroeger pastoor worden.”
Aanvankelijk wil Hein pastoor worden, maar zijn carrière krijgt een geheel andere wending: het bezoek aan een seminarium (een instelling voor de opleiding van geestelijken) doet hem van die wens afzien. Hij vindt het moeilijk om het werken op het Ponypark los te laten. Henk Bemboom wil dat Hein - net zoals Bemboom’s eigen zoons – minimaal één jaar ergens anders gaat werken om te kijken en ervaren hoe het daar aan toe gaat, maar binnen één jaar is Hein alweer terug om dat hij voelt dat Slagharen zijn plek is…
Na de basisschool bekwaamt Hein zich onder andere als Rijksgediplomeerd hoefsmid en in de paardenhouderij. Naast de pony’s, is hij ook installateur voor gas en water en houd hij zich in het familiebedrijf van de Bemboom’s werkelijk met van alles bezig: van de verzorging van de pony’s en paarden tot entertainment. In de wintermaanden gaat hij mee op de vrachtwagen om de honderden pony’s bij andere boeren onder te brengen en ook is hij te vinden op de vakantiebeurs om het Ponypark te promoten. Niet zelden assisteert hij Slagharendirecteur Henk Bemboom - vaak op de achtergrond - bij bijzondere evenementen, zoals openingen van attracties en bij de ontvangst van prominente gasten, zo valt op als we fotoboeken doorbladeren. Het schetst zijn decennia lange betrokkenheid en toewijding voor zijn werk.
"Ik voel een diepe trots en bewondering voor de levenslange toewijding van mijn vader
aan Vakantie- en Attractiepark Slagharen en PonyparkCity Collendoorn...”
In het diepste geheim vroegen zijn kinderen de Koninklijke onderscheiding voor hem aan, want ze zijn trots op hem: “Ik voel een diepe trots en bewondering voor de levenslange toewijding van mijn vader aan Vakantie- en Attractiepark Slagharen en PonyparkCity Collendoorn èn de onuitwisbare herinneringen die hij heeft helpen creëren voor generaties vakantiegasten uit Nederland en ver daarbuiten (zoals België, Duitsland, Engeland en Zwitserland). Helaas gaan er veel van zijn verhalen en belevenissen verloren, aangezien veel van zijn collega’s en vrienden uit de Ponypark periode er niet meer zijn of niet in staat zijn om dit te delen. Mijn vader staat bekend om zijn veelzijdige bijnamen, zoals: 'Bingo Hein', 'Pony Hein', en 'Cowboy Hein' Elk van zijn bijnamen weerspiegelen een aspect van zijn betrokkenheid en invloed binnen zijn werk voor de parken. Zijn decennialange toewijding heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op het park en de gemeenschap eromheen. Onze vaders werk heeft niet alleen vreugde en gelach gebracht, maar ook een gevoel van gemeenschap en verbondenheid gecreëerd die verder gaat dan de grenzen van het park.”, zo verwoordt Hein’s zoon Rob Nijkamp.
Cowboy Hein
Figurerende als cowboy te paard, is Hein in 1989 kort te zien in een video opname van de dan populaire meidengroep LUV die een speciale uitzending in Ponypark Slagharen opneemt. Hij speelt dan al mee in cowboy shows op het Ponypark. Inmiddels is hij bij de vele vakantie gasten bekend als ‘Cowboy Hein’.
Muzikaal is Cowboy Hein ook actief en brengt hij in 1991 zelfs een vinyl Single uit: ‘Dikke Bruine Merrie’. Andere liedjes zingt hij ook: ’ Twee Zingende Cowboys’, ‘M’n allerbeste vrienden zijn mijn pony en ik ‘. Als ‘Bingo Hein’ brengt hij de vrolijke liedjes ten gehore op de vele bingoavonden voor vakantiegasten.
Vanaf de jaren ’90 richten de werkzaamheden van Hein zich steeds meer op PonyparkCity Collendoorn, waar hij in verschillende rollen als gastheer, presentator, instructeur en entertainer met zijn tomeloze inzet een verbindende factor vormt voor vakantievierende gezinnen. Hein krijgt daardoor zelfs fanmail en door zijn populariteit wordt hij zelfs ‘een gewilde papa’ voor de kinderen die vakantie komen vieren en zich met hem identificeren. Er is zelfs een knuffelpop van hem uitgebracht. In 2006 wordt Hein geïnterviewd door Esther Rikken van RTV Oost voor het televisie programma ‘Blikvanger’ waarin zijn toewijding voor zijn werk op Slagharen en Collendoorn in beeld wordt gebracht. Ondanks zijn 73e, is Hein nog vaak te vinden op het bloeiende en gezellige PonyparkCity Collendoorn dat inmiddels eigendom is van Gerard Bembom.
“Ik hou helemaal niet van vakantie, daar maak je mij niet blij mee.”
Hoewel Hein zelf zijn hele leven op de vakantieparken in Slagharen en Collendoorn werkt, houdt hij zelf – opmerkelijk genoeg - niet van vakantie en doet men hem daar geen plezier mee, zo openbaart hij. Het heeft heel wat voeten in de aarde en vragen vooraf alvorens hij wil gaan. Het liefst is hij bezig op Collendoorn en met de pony’s. Het levert hem de bijnaam ‘Pony Hein’ op. Zelf doet hij wel veel mensen plezier met zijn gepassioneerde wijze van werken. Duizenden kinderen (en hun ouders/ verzorgers) heeft Hein op een vrolijke en humoristische wijze instructie gegeven om pony te rijden en geleerd om goed met de dieren en met elkaar om te gaan tijdens hun vakantieverblijf.
“Mijn vader heeft gewerkt tot hij 75 werd en ik hoop dat ik dat ook red.”
Hein Nijkamp heeft zich verdienstelijk gemaakt om het werk van zijn buurman Henk Bemboom en vader Bernard Nijkamp voort te zetten en daarmee veel mensen een plezierige en onuitwisbare tijd bezorgd: “Mijn vader heeft gewerkt tot hij 75 werd en ik hoop dat ik dat ook red.” Hein ziet zijn werk niet als werken, maar als passie. Zijn vrouw Nelly staat achter hem en ziet haar zelf ook een beetje als coach, waarvoor hij zijn vrouw dankbaar is en haar complimenteert: “Als je dat niet hebt, dan kan dit niet.” Zijn passie en zijn bezieling voor wat hij doet, kenmerken hem. Het heeft Hein deze eervolle Koninklijke onderscheiding als Lid in de Orde van Oranje-Nassau opgeleverd.
Tekst: Vincent Wols
Foto's: Fotoarchief Familie Bembom/ Vincent Wols.
Laatste Update: 25-04-2025, 11:24 uur.
Reactie schrijven